Het duo Charly Lownoise & Mental Theo, echte namen Ramon Roelofs en Theo Nabuurs ontmoette elkaar begin jaren 90 tijdens een feest in Utrecht. Beide waren ze solo al een tijdje actief in de scène maar kwamen er achter dat ze beide dezelfde interesses hadden.

Zo begon hun samenwerking in 1993 met het uitbrengen van hun eerste plaat: de Blast E.P. gevolgt door de Holland en de Tears E.P.

Hun eerste werk bestond uit gabber. En dan vooral gabber met een knipoog, want dat de 2 heren wel van een geintje houden bleek wel uit de titels van de nummers. Verrotted, Tiroler Kaboemsch, The Bird, The Ultimate Sextrack, Motherfuck (Loempia) en DJ Fuck zijn hier een aantal mooie voorbeelden van.

In 1994 brachten ze Live At London uit. Deze werd goed ontvangen bij de feestgangers en ze besloten om er een radio vriendelijke uitvoering van uit te brengen. Misschien kunnen we dit nummer wel een beetje zien als de eerste happy hardcore plaat van eigen bodem of in ieder geval de voorloper. Live At London werd commercieel nog geen groot succes. De opvolger wel.

Wonderfull Days verscheen eind 1994 en bestormde in januari van 1995 de hitlijsten. Met als nr. 2 de piek! In Wonderfull Days zat een sample van Tony Ronald met Help! Get Me Some Help.
Echter, wegens rechten moest de single uit de schappen worden gehaald maar inmiddels waren er al zoveel verkocht dat het geen nut meer had. Toch hebben ze toen Albert West de single opnieuw laten inzingen. Zijn vocalen hoor je in de editie met wat meer echo’s en op het album Charlottenburg. Toch is het de editie met de sample van Tony Ronald die je vandaag de dag nog steeds het meeste hoort.

Na het succes van Wonderfull Days (wat overigens per ongeluk fout is geschreven op de hoes want het moet met 1 L zijn) besloten C&T om de hardcore wereld achter zit te laten en zich compleet te focussen op happy hardcore.
Singles als Together In Wonderland, Stars, Fantasy World, Your Smile, Hardcore Feelings, Streetkids en This Christmas werden stuk voor stuk grote hits. Gek genoeg, bleven de meeste singles op nr. 2 hangen in de lijsten en hebben ze dus officieel nooit een nr. 1 hit gehad in Nederland.

Toen de happy hardcore een beetje op zijn retour was brachten ze in 1997 een cover uit van Depeche Mode: Just Can’t Get Enough. Deze keer met hun eigen vocalen. Tegen de verwachting in werd dit nog een aardige hit ook.

Toch besloten ze om in 1998 nog een keer een happy hardcore nummer te maken. Next 2 Me werd nog een hit. Daarmee waren ze waarschijnlijk de eerste en laatste artiesten die in Nederland met een happy hardcore plaat in de hitlijsten stonden.

In 2000 brachten ze hun laatste officiële single als duo uit. Girls, een cover van de Beastie Boys. Het werd geen succes.

Daarna gingen beide heren hun eigen weg. Zo ging Charly meer de Hardstyle in en Theo de Jumpstyle.

Charly Lownoise was daarna o.a. betrokken bij het begin van het Deepack project. Maar ook was hij 1 van de oprichters van Starsplash. En zat hij o.a. achter Carambola en Topmodelz.

Mental Theo hield van autoracen, presenteerde bij TMF en bij een ander bekend radio station. Hij bracht een aantal solo singles uit en was ook betrokken bij projecten als de Bazzheadz, Coretex, Da Cloot en The Dentist.

In 2004 werden beide heren weer even populair dankzij de release van de Speedcity Megamix. Wat ook nog een beetje verwarrend was want in 1993 maakten ze voor een Turn Up The Bass agenda ook al een Speedcity Megamix.

Vandaag de dag is Charly zenleraar en geniet Theo van zijn leven met zijn gezin op Ibiza.

Af en toe treden ze nog steeds samen op. Ze kondigden hun officiële afscheidstoer aan in 2019 maar dankzij het welbekende virus is dit opgeschoven naar dit jaar.

Ik zou nog veel meer kunnen schrijven over de diverse projecten waarbij de heren betrokken zijn. Hun platenmaatschappijen etc. Maar ik hou het even hierbij!